Sunday, January 18, 2009

5A/17

อ่า ชื่อหัวบล็อคแนวจัง อารมณ์ชื่อหนัง 2046 ก็มิปาน ชอบๆ :)

มันมาจาก ward 5A เตียง 17

เรื่องเล่าจากเตียงคนป่วยคนหนึ่ง ชื่อคุณ พะวะ

คุณพะวะ ปัสสาวะ และ อุจจาระ เป็นสีเหลือง ผสมกากมูลสีขาวขุ่น กลิ่นเหมืนข้าวต้มอบๆ อุ่นๆ แต่ไม่น่ากินเท่าไหร่

คุณพะวะนอนๆ นั่งๆ อ่านหนังสือ และหายใจ

คุณพะวะชอบปิดม่าน เปิดหน้าต่างและมองดูวิวออกไปข้างนอก
ถึงแม้จะแห้งแล้ง แต่ก็หดหู่สู้ข้างในไม่ได้หรอกนะ

เตียงข้างๆ คุณพะวะนั้นมีเพื่อนที่นอนซม รถชน จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย เหมือนดอกไม้โรย ไม่มีเกสร

ตรงข้ามคุณพะวะเป็นผู้หญิงผิวคล้ำที่รักษาตัวจากการผ่าตัดมดลูก ใจดี และปักผ้าสีแดงด้วยด้ายสีทองคำ

นอนกันประมาณสามสิบคน แต่คุณพะวะไม่ได้ทำความรู้จักใคร ได้แต่ยิ้ม กับ อึ

คุณพะวะเบื่อนิดหน่อย แต่ก็มีเพื่อนมาเยี่ยม

คุณพะวะยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ท้องไส้ไม่ร้องโครกครากเหมือนเครื่องจักรทำงานหนักเกินความร้อนแล้ว

:p


ขอบใจนะคุณพะวะ

3 comments:

Anonymous said...

เพิ่งรู้ว่าแกไปเที่ยวยันฮี
อ่านแล้วก็นึกหน้าพะวะตอนเบื่อๆได้
ยังดีไม่จมกองอึทั้งวี่ทั้งวัน
ยังมีอารมณ์นั่งดูคนรอบข้าง
ไม่รู้ใครเป็นกำลังใจให้ใครเหะ

หายดีแล้วพาไปเลี้ยงเค้กนะ
รักษาสุขภาพด้วย

Anonymous said...

เพิ่งรู้เหมือนกัน
ไม่มีใครบอกเลย
หายดีแล้วก็กินน้อยๆ ล่ะ
จะได้ไม่ต้องซ่อมโรงงานอีก
อิอิ

Anonymous said...

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆคับ