น้ำตากับความรัก

สิ่งที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจมากก็คือความรัก และบางทีก็รู้สึกรุนแรงกับมันมากเมื่อเราต้องพรากกับสิ่งที่รักไป

น้ำตาไหล ครั้งแล้วครั้งเล่ากับความรักเหล่านี้

แม้ว่ามันจะอุ่นๆในใจ แต่ก็เหมือนใจจะขาด

ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าดีหรือเปล่า แต่มันสะท้อนบางอย่างในความเป็นเรา ความโหยหา ความเงียบขรึม ความผูกติด และความรัก

น้ำตาที่ไหลนั้นมันมีความหมายเช่นนั้นทั้งหมด

ความรักทำให้เราผูกพัน และทำให้เรายินยอมที่จะปล่อยให้มันไป

ความรักทำให้เราเปรียบเทียบ และความรักทำให้เรายอมรับ

กลับมาดูใจตัวเอง ตอนนี้มันมีความเศร้า แต่ก็มีความอุ่น และยังรู้สึกดี

แด่เดือนที่ร้องไห้บ่อย -

แด่พี่ชายและน้องสาวคนใหม่

ความรู้สึกยังอวลๆ
ลมพัดแผ่วๆ และใจยังผูกพันธ์

ถนนได้แยกเราให้ออกเดินไปคนละทิศละทาง
สายลมโบยตีอยู่เบื้องหลังให้เราออกเดินต่อไป
ฟ้าฝนอาจหยดลงมาบนบ่า
เบื่องหน้ายังไม่รู้ว่ามีอะไร
แต่หัวใจเรายังอยู่ในกันและกัน

น้ำตาไหลให้กับความอบอุ่น และความโหยหา

แด่พี่ชายและน้องสาวคนใหม่

งานภาวนาร่วมกันคือหนทาง
23-27 ตุลาคม 52

แด่...

เเด่สันดานเดิม
แด่การอยู่ร่วมกัน
แด่ดวงตาที่ใกล้ปิด
แด่ดวงไฟทุกดวง
แด่เพลงเศร้า
แด่สิ่งที่ฉันเกลียด
แด่การโยนทิ้ง
แด่ความโกรธ
แด่ความปลอดภัย
แด่ความกลัว
แด่ความโกรธ
แด่การมองดู
แด่การเป็น
แด่การเห็น
แด่การดับ

แด่ ช้า แด่

Ain't Got No.... I Got Life

I ain't got no home, ain't got no shoes
Ain't got no money, ain't got no class
Ain't got no skirts, ain't got no sweater
Ain't got no perfume, ain't got no beer
Ain't got no man

Ain't got no mother, ain't got no culture
Ain't got no friends, ain't got no schooling
Ain't got no love, ain't got no name
Ain't got no ticket, ain't got no token
Ain't got no God

Then what have I got
Why am I alive anyway?
Yeah, what have I got
Nobody can take away

Got my hair, got my head
Got my brains, got my ears
Got my eyes, got my nose
Got my mouth, I got my smile

I got my tongue, got my chin
Got my neck, got my boobs
Got my heart, got my soul
Got my back, I got my sex

I got my arms, got my hands
Got my fingers, got my legs
Got my feet, got my toes
Got my liver, got my blood

I've got life
I've got my freedom
I've got life

I've got life
And I'm gonna keep it
I've got life
And nobody's gonna take it away

...

บางทีที่เราหมกมุ่นกับตัวเองมากเกินไป
เราไม่เคยอยู่กับสถานการณ์จริง

บางทีที่เราวิ่งไปหาอะไรข้างนอก
เราไม่เคยอยู่กับสถานการณ์จริง

เมื่อสถานการณ์จริงมาอยู่ตรงหน้าเรา
เราวิ่งหนี

เมื่อสถานการณ์จริงมาอยู่ตรงหน้าเรา
เรานิ่งงัน

เมื่อความจริงปรากฎ
เรายอมรับได้ยาก

เมื่อหัวเข้าใจ
แต่ใจยังร้องไห้

แต่ข่าวดีก็คือ
เราได้ออกจากความหมกมุ่นนั้นแล้ว

.....

สวัสดีจ๊ะเธอ
เธอเป็นอย่างไรบ้าง อากาศ อาหาร น้ำ ลม ขึ้นๆ ลงๆ เธอว่าไหม
สายตาก็สอดส่ายไปมาเหมือนปลาในน้ำ

เธอ เธอ จ๋า จริงอยู่ว่าการส่ายคือการมีชีวิต คือการดิ้นรน แต่ก็ไม่ใช่ความสุข
ฉันไม่ว่าอะไรหรอกถ้าเธอจะดิ้นรน หรือไม่มีความสุข ฉันโอเค เพราะฉันก็คือเธอไงล่ะ

เธอ เธอ จ๋า เธอกระโดดไปไหน อะไรเร็วขนาดนั้น พรึ่บ ฟึ่บ ฟรั่บ กลั๊บ กลัํบ
เธอได้ยินเสียงลม เสียงแดดในหัวหูบ้างไหม
พรึ่บ ฟึ่บ ฟรั่บ กลั๊บ กลัํบ โอ้ย วุ่นวายได้ใจเลยใช่ไหมเธอ

:)

....

บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น
ยังคงอยู่
หายไป
แต่ว่ายังคงอยู่

ความรู้สึก
คำถาม
ความหมาย

ความอ่อนล้า
เรากำลังเดินไปไหน
ถ้าเดินทางนี้ไม่ได้
แล้วจะไปไหน?

ใจอยู่ในอนาคต
ใจยังเศร้าลึกๆ เผาๆ ในอดีต

เเด่เรื่องเล่าที่ว่างเปล่า...

ด้วยลมหายใจและรอยยิ้ม

บางทีมันก็ยากเอามากๆ กับการหายใจพร้อมกับยิ้ม

ช่วงที่ยากลำบาก จะให้ยกปากพูดยังอ้าไม่ค่อยออก แล้วจะยังให้ยิ้มอีกแหนะ เอาเข้าไป

แรงเล็กๆของการยิ้ม จึงมาจากพลังใจที่พอเหลือให้ยอมรับสถานการณ์ที่เผชิญอยู่
แม้มันจะดูฝืดเฝื่อไปหน่อยก็ตามที

ตอนนี้ได้แต่หายใจกับความกลัว ความไม่รู้ อื่นๆอีกมากมาย และยิ้ม

ความตรงไปตรงมายังคงเป็นวิธีเดียวที่เราเลือกใช้

;)

อีเมล์หนึ่ง

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคน

มาพร้อมรอยยิ้มและคำขอบคุณคำโตๆ หลังจากเพิ่งย้ายบ้านมาสดๆ ร้อนๆ

วันนี้บรรยากาศอบอุ่นและเรียบง่ายมาก

เริ่ม ต้นจาก 9 โมงเช้าแสนสนุก ที่เราเริ่มทยอยขนของจากแฮทส์ โดยมีหนุ่มๆ จากบ้านคุณแม่สุวารี หัวหน้าทีมโดยพี่พรนำทีมหนุ่มกล้ามโตช่วยกันขนของมากมายลงไปที่รถ พี่พรเห็นของแว่บแรกบอกว่า "อ่อ แค่นี้เองเหรอ รถขนได้สบายมาก" ว่าแล้ว ทีมน้องๆ ได้แก่ นิ้ง พี่โก๋ พี่น้อง พี่ยุ้ย พี่จัน พี่ป็อก พี่ดวง และ หนุ่มกล้ามโตทั้งสามก็ช่วยกันขนของขึ้นรถเข็น จัดนู้นจัดนี้ เอาของขึ้นรถกันอย่างสนุกสนาน

คนแรงน้อยก็ช่วยกันเข็น คนแรงเยอะก็ช่วยกันขน ถือเป็นการออกกำลังยามเช้า

สิบโมงกว่าก็เข้าบ้านค่ะ ไปถึงก็ขนของลง จัดของให้เข้าที่
มาถึงตอนนี้พี่ปอง คุณอาสาวของเรามาช่วยเป็นทีมหนุน จัดป้ายหน้าบ้าน แกะเปลี่ยนสติ๊กเกอร์จนได้ชื่อบ้าน "ช้างเผือก" หรือ "Changpuck!" มาให้ยล ครีเอทมาก!!!!!
ด้านน้องๆ และพี่โก๋นำทีมจัดของเข้าตู้ให้สวยงาม แถมยังจัดหิ้งพระให้เสร็จสรรพ
ด้านนิ้ง ป็อก ดวง พี่ยุ้ย ช่วยกันนับของ จัดเรียงของที่ไม่ค่อยได้ใช่เข้าใต้กระไดบ้าน

เผลอแป็ปเดียวบ้านเราก็เข้าที่เข้าทางอย่างง่ายดาย

พอเห็นบ้านสวย โผล่หน้าเห็นหิ้งพระ ภาพพู่กันหลวงปู่ ก็เลยเริ่มไหว้พระและสวดมนต์ด้วยหัวใจกัน ใครสวดอันไหนได้ก็ช่วยกันสวด อยากสวดอะไรเป็นของขวัญให้บ้านใหม่ก็ทำกัน มีความสุขและความเบิกบานใจมากค่ะ

พอบ้านเรียบร้อย สวดมนต์เสร็จ ก็เริ่มกินอาหารกัน อาหารจากพี่โก๋ พี่ดวง ขนมพายอร่อยจากพี่ดวง มังคุดจากพี่จัน นำอาหารเสริมกำลังกายและใจมาให้เรามากมาย

พอเสร็จแล้ว พวกเราก็เริ่มชิวค่ะ ล้างจาน ร้องเพลง นอนโทเทิล เผลอแปร็บเดียว คุณอาวิจิตรก็มาถึงอวยพรอวยชันให้บ้านใหม่ด้วยผลจันทร์ และข่าวความคืบหน้าของพลัมหลายเรื่อง

ที่เล่ามามายมากไม่มีอะไรมากไปกว่าความขอบคุณ ความสนุกสนาน และความรู้สึกอยากแบ่งปัน

ขอบคุณเพื่อนทั้งที่สามารถมาได้ และ มาไม่ได้ นิ้งรู้สึกได้เลยว่าทุกคนส่งใจมาจริงๆ นะ และที่ตรงนี้ก็เป็นของทุกคนค่ะ

ขอบคุณหลวงพี่ หลวงปู่ พี่ๆ น้องๆ ที่มาอยู่ด้วยกัน มอบความอบอุ่นใจของสังฆะที่มีให้กันและกันอย่างสม่ำเสมอ

ขอบคุณอาหาร จานชามช้อนส้อม รถยนต์ที่พาเรามาถึงนี่ได้

ขอบคุณเจ้าของสถานที่ พี่ป่าน คุณอา ที่น่ารักใจดีต่อพวกเรามากๆ

ขอแบ่งปันความสุข ความสนุก ความเบิกบาน ผสมกลิ่นเหงื่อมาให้ทุกคนนะคะ

ทั้งนี้นิ้งไม่มีรูปภาพในมือซักก่ะรูปเดียว อยากเห็นละก็ให้รอพี่ปองขวัญ และ พี่ป็อกกี้ เจ้าของกล้องถ่ายรูปขึ้นบ้านใหม่จ้า

ด้วยลมหายใจพร้อมหน้ามัน
:)
นิ้ง

เพลงที่ข้าพเจ้าชอบ (1)

Talk Of The Town
Jack Johnson


I want to be where the talk of the town
Is about last night when the sun went down
Yeah and the trees all dance
And the warm wind blows in that same old sound
And the water below gives a gift to the sky
And the clouds give back every time they cry
Make the grass grow green beneath my toes
And if the sun comes out

I'll paint a picture all about
The colors I've been dreaming of
The hours just don't seem enough
To put it all together
Maybe it's as strange as it seems
Mmm Mmm

And the trouble I find is that the trouble finds me
It's a part of my mind it begins with a dream
And a feeling I get when I look and I see
That this world is a puzzle
I'll find all of the pieces
And put it all together
And then I'll rearrange it
I'll follow it forever
Always be as strange as it seems
Mmm Mmm
Nobody ever told me not to try
Not to try

And the water below gives a gift to the sky
And the clouds give back every time they cry
Make the grass grow green beneath my toes
And if the sun comes out
I'll paint a picture all about
The colors I've been dreaming of
The hours just don't seem enough
To put it all together
Always be as strange as it seems
Mmm Mmm
Hooo woo woo wooo ho ho
Hooo woo hoo hoo oohoo...

Hard not easy up to be my heart

ยาก เมื่อมีความรู้สึกเดียวดาย
ยาก เมื่อมีอะไรหลายอย่างเรียกร้องเรา
ยาก ที่ไม่รู้จะอย่างไรก่อนดี
ยาก ที่ไม่แน่ใจอะไรเลย
ยาก ในการรับและปล่อยอะไรไป

ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาแห่งความยากลำบาก

ใจเราที่ขี้อิจฉาก็จะพูดว่า ...นะเหรอจะเคยลำบาก ฉันสิลำบากมาก
แต่คนที่ลำบากคืออะไร
คนที่ลำบากกาย
คนที่ลำบากใจ
หรือคนที่ทำให้หัวใจลำบาก?

หัวใจลำบาก เพราะเราหรือเปล่าหนอ

เฮ้อ เธอๆ
:)
ความจริงก็คือบางทีก็รู้สึกดั้นด้นไปวันๆ
และเหนื่อยนิดหน่อย


เฮ้อ เธอๆ
บูๆๆๆ

หล่อเลี้ยง

- แววตาบนโต๊ะกินข้าว
- ที่ปรึกษาบนเกลียวคลื่น
- ว่ายน้ำ ลอยตัว
- แม่ไม่ตบยุง เคาะจานไล่มด
- พี่สาวกระโดดเต้นบอดี้แจม
- อ้อมกอดจากพี่ชายตัวเบา
- คำถาม "แปลว่าอะไรอ่ะ?"
- กินมังกันสามหน่อ
- ป่าปี้ กับ ม่ามี้
- enjoy riding White Elephant
- ฯลฯ

บางที หลายครั้ง

เวลารู้สึก รู้สึก รู้สึก
บางทีกว่าจะรู้วว่าทำไมจึงรู้สึกอย่างนั้น
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว

และหลายครั้งมันเป็นเรื่องเดิมๆ ปมเดิมๆ
ที่วนกลับมาให้เราได้หันมอง

และหลายครั้งที่โจทย์เดิม
เราก็เพิ่งรู้ตัว ด้วยวิธีตั้งรับเป็นแบบเอ๋อ เบลอ สไตล์เฮา

แต่ก็รู้ทีละนิดว่าควรจะทำอย่างไร เวลาไม่ค่อยรู้ตัว เวลาที่ไม่ค่อยเข้าใจ
และด้วยความรัก ความใส่ใจ ความตั้งใจ จึงเป็นกำลังใจอย่างมากที่ได้อยู่ที่นี้

บางที ของหลายครั้ง จึงได้เรียนหลายเรื่องนัก

แป้_เ_

ฉัเขียบางอย่าง ห้วงเวลาที่คอมบ็อง
โปรดอ่าด้วยจ หาช่ด้วยา

ฉัอู่รงี้ รงที่ดูแปลอดภัย
อบอุ่ รังแห่งความเป็ครอบครัวเดียวกั
หวาดกลัวความรู้ึกที่คุกคาม
เดิเข้ากล้ความทุข์ที่หลีกหี
อากาที่ร้ออบอ้าว

บางครั้งฉัอยากที่จะพูดมัออกไปได้
แ่มัก็ยาก ช่ไหม?

จดหมายรักั้ก็แจะเขียไม่ออก
ฉัจึงเขียจดหมายบ็อง จากคอมเซ็งกะบ๊วย
ขอห้ออกหวยรางวัลที่หึ่ง

ฉัยิ้มห้กับความามารถของฉั
และห้ความความไม่ามารถด้วยเช่เดียวกั

เธอหรือเปล่า
หรือ้องเป็ฉัเอง

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

ข้อดีเมื่อมือเดี้ยง

- ไม่ต้องล้างจาน

- ไม่ต้องอาบน้ำบ่อยแบบมีเหตุผล

- ฝึกสกิวมือซ้าย

- หัดลองถักนิตติ้งแบบ ทอนเเรงหนึ่งนิ้ว

- ชวนพี่ไปเดินเล่น กินหนมเป็นว่าเล่น

- เหมือนจะไม่ทำงาน แต่ก็ทำงาน

- ดูการ์ตูนและหนังวันละนิดหน่อย

- มีคนสวด "นัมโมโบก" ให้เราอยู่แน่นอน ฮ่าๆๆๆ

กลัว มั่ว เจ็บ สั่น ยึย

ระหว่างความกลัว กับความอยากทดลองให้ไม่กลัว
เป็นเส้นบางๆ นำไปสู่การทำอะไรบางอย่าง

ระหว่างความกลัว กับความเหนื่อย
นำไปสู่ความล้ม
และเจ็บตัว

ความเจ็บ นำมาสู่ความกลัว
ร้องลั่น
เลือดมีสีแดง
ช่างแม่ง
ทิ้งแม่งไป

แสบ เจ็บ
เหมือนไม่ร้อง เหมือนทนได้

แต่สั่นไหวด้วยความเจ็บและความกลัว

มันคือการขี่จักรยานล้ม

บอกบ่ถูก

ความว่างเปล่า กับ คุณค่าของชีวิต

ร้อนอยู่ในอก วาบๆ

แผลเดิมๆ ยังคงอยู่

โดนสะกิดก็เจ็บ

หายใจแล้ว แต่ก็ยังรู้สึก

ต้องการความช่วยเหลือ ก็โทรถาม

มีความมั่นคงใจดีมากมาย

ยิ้มได้ แต่ก็ยังกลัว

และยังเหนื่อย

เอามาฝาก

“Wake up ตื่นรู้สู่อนาคต”
ใช้ชีวิตตื่นๆ แบบคนรุ่นใหม่

“ตื่นรู้สู่อนาคต” 25-29 เม.ย. 52 ณ ค่ายเพชรรัชต์ สระบุรี กิจกรรมธรรมะตามแนวทางท่านติช นัท ฮันห์สำหรับคนวัยทีน อายุ 15-25 ปี มาร่วมเรียนรู้วิธีการใช้ชีวิตด้วยความตื่นรู้ ลืมความหลับไหล สนุกสนานและสร้างสรรค์ และแลกเปลี่ยนกับเพื่อนวัยเดียวกันทั้งชาวไทยและประเทศเพื่อนบ้านกว่า 400 คน พร้อมคณะนักบวชรุ่นใหม่กว่า 50 ท่านจากหมู่บ้านพลัม ประเทศยุโรป อเมริกา และเอเชียที่พร้อมแลกเปลี่ยนจากหัวใจกับทุกๆ คน งานนี้แค่มีเพื่อนๆ กับลมหายใจก็เพียงพอแล้ว ชุดขาวไม่ขาวไม่เกี่ยว

สมัครก่อน 10 เมษายน 52
สอบถามได้ที่ 085-318-2939, 086-688-4984, awakeningsource@yahoo.com หรือ www.thaiplumvillage.org

gift of this day

The ultimate dimension

Resting in the
ultimate dimension
using snowy mountains
as a pillow
and pink clouds as blankets.
we become sky and earth.

ของขวัญในวันรีบๆ

:D

หน่อยๆ นิดๆ

มีความเครียดหน่อยๆ ในใจฉัน
เหมือนแรงตึงของผิวน้ำ
เหมือนเข็มเล็กๆ ที่เจ็บนิดๆ

สิ่งรอบตัวทำให้ฉันดูมีเหตุผลที่จะเครียดได้
ฉันยังหัวเราะได้ เหมือนปกติ
แต่รู้ว่าไม่มีอะไรปกติ

้ความเครียดนิดๆ พาลไปถึงใครบางคน
ใครบางคนนั้นอาจไม่ชอบฉัน
ฉันอาจไม่ชอบเขา
แต่บางทีเขาอาจมีไพ่บางไพ่ที่ฉันไม่มี
ไพ่ที่ฉันละทิ้งมันไป
และบางที ฉันก็อาจจะชอบเขามาก จนไม่ชอบเขาอาจจะดีกว่า

ใจ

เจ็บนิดๆ
แสบนิดๆ

Let me sing you a waltz

Julie Delpy - A Waltz For a Night

Let me sing you a waltz
Out of nowhere, out of my thoughts
Let me sing you a waltz
About this one night stand

You were for me that night
Everything I always dreamt of in life
But now you're gone
You are far gone
All the way to your island of rain

It was for you just a one night thing
But you were much more to me
Just so you know

I hear rumors about you
About all the bad things you do
But when we were together alone
You didn't seem like a player at all

I don't care what they say
I know what you meant for me that day
I just wanted another try
I just wanted another night
Even if it doesn't seem quite right
You meant for me much more
Than anyone I've met before

One single night with you little Jesse
Is worth a thousand with anybody

I have no bitterness, my sweet
I'll never forget this one night thing
Even tomorrow, another arms
My heart will stay yours until I die

Let me sing you a waltz
Out of nowhere, out of my blues
Let me sing you a waltz
About this lovely one night stand

..

....

........

Before sunset

Hana & Alice

ภาพยนตร์ชูใจประจำสัปดาห์

หนังเก่าแล้ว ใครๆ ก็คงได้ดู

แต่เราได้ดูอีก :D

และมีความสุขที่ได้ดูอีก

ขอบคุณคนก็อปให้นะ

5A/17

อ่า ชื่อหัวบล็อคแนวจัง อารมณ์ชื่อหนัง 2046 ก็มิปาน ชอบๆ :)

มันมาจาก ward 5A เตียง 17

เรื่องเล่าจากเตียงคนป่วยคนหนึ่ง ชื่อคุณ พะวะ

คุณพะวะ ปัสสาวะ และ อุจจาระ เป็นสีเหลือง ผสมกากมูลสีขาวขุ่น กลิ่นเหมืนข้าวต้มอบๆ อุ่นๆ แต่ไม่น่ากินเท่าไหร่

คุณพะวะนอนๆ นั่งๆ อ่านหนังสือ และหายใจ

คุณพะวะชอบปิดม่าน เปิดหน้าต่างและมองดูวิวออกไปข้างนอก
ถึงแม้จะแห้งแล้ง แต่ก็หดหู่สู้ข้างในไม่ได้หรอกนะ

เตียงข้างๆ คุณพะวะนั้นมีเพื่อนที่นอนซม รถชน จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย เหมือนดอกไม้โรย ไม่มีเกสร

ตรงข้ามคุณพะวะเป็นผู้หญิงผิวคล้ำที่รักษาตัวจากการผ่าตัดมดลูก ใจดี และปักผ้าสีแดงด้วยด้ายสีทองคำ

นอนกันประมาณสามสิบคน แต่คุณพะวะไม่ได้ทำความรู้จักใคร ได้แต่ยิ้ม กับ อึ

คุณพะวะเบื่อนิดหน่อย แต่ก็มีเพื่อนมาเยี่ยม

คุณพะวะยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ท้องไส้ไม่ร้องโครกครากเหมือนเครื่องจักรทำงานหนักเกินความร้อนแล้ว

:p


ขอบใจนะคุณพะวะ

เชียงตุงเป็นจะใด??

และแล้วข้าเจ้าก็มา็อัพ อย่างช้าๆ แบบเนตช้าๆ

เชียงตุงเป็นจะใด??

ชาวเชียงตุงชอบขี่จักรยานกระหนุงกระหนิง

หน่วยวัดระยะทางของชาวเชียงตุงคือ

หน่วยพระชี้

พวกเราจึง

ถ่ายฮูปกัน
และแอบถ่ายวัดสุดชิว โดยสีกานิ้ง
ดูคนข้างหลังสิ

ดอกไม้บานที่ตลาดทุกเช้า
ควาย และอื่นๆ อีกมากมาย
ต้นไม้ใหญ่ มีไว้ให้ปีน
ควายกลัวหน่ะ
เชียงตุง....หนาวจิงๆนะ
รูปหมู่ของจริง
รูปเดี่ยว เดี่ยว

นผุย ณ ผุย แลนด์
คุณโจชิว รู้สึกจะหน้าร้านนาฬิกา

ป้าย ระวังปวดหลัง
เณรน้อยสุดขยัน

มองฟ้า เห็นดอกหญ้า

แอ่วเชียงฮาย วัดผาเงา

ลูกใึครหนอ มาม่ะ โม มาเล่นกัน

........
.....
..
.

:)