Wednesday, May 28, 2008

หนึ่งวัน


ยามเช้า นั่งรถเมล์
กระเป๋าหนุ่มจมูกโด่งตาคมบรรจงวาดรูปสาวคอซองในรูปถ่าย บนสมุดวาดรูปลายการ์ตูนที่เด็กประถมชอบใช้กัน ถึงกระดาษจะหยาบ แต่หัวใจละเลียดความงามของเธอ

ยามสายประชุม
ถาม ตอบ ไป มา
ปฏิเสธ ตอบรับ
ความไม่แน่นอน ความไม่มั่นคง ความหวาดกลัว
เสียงหัวเราะกลบ เสียงนินทา เสียงบายๆ ขอให้โชคดี
และคัทซึ

เย็นสยาม
นั่งเฉยๆ ในแอร์เย็น แต่ใจไม่เย็น
ดูมันไป
มันกลัว มันเกรง มันเต้นตุบๆ

เกิดคำถาม เกิดมาทำอะไร?

ไปร้านการ์ตูนได้ยินเพลง "ทะเลสีดำ"
เข้าโรงหนังดู "จูโน่"

เด็กผู้หญิงโตเร็ว
เด็กผู้ชายโตช้า
บทสนทนาแสบสันต์ ชาญฉลาด น่ารัก มีชีวิต

ฝนตกหนัก
เมืองเฉอะแฉะ อบอ้าว
รถเมล์เบียดเสียด
ไอเย็นของฝนปลิวเข้าหน้า

หนึ่งวันผ่านไป หัวใจเต้นหลายจังหวะ. . . จัง



2 comments:

napa t said...

เกิดมาอ่านการ์ตูนกับกินคัทซึก็พอแล้ว
ฮ่าๆ

Aor Sutthiprapha said...

ถึงกระดาษจะหยาบ แต่หัวใจละเลียดความงามของเธอ

กวีมากๆน้องพี่