Saturday, July 26, 2008

ในอ้อมกอดของท้องฟ้า

ฟ้าวันนี้สวย
สีฟ้าสด
ขาวเข้ม
เมฆเป็นริ้วทาง
กระทบแดดยามเย็น
กลายเป็นสีส้ม เหลือง พีช ขาว ประดับบทฟ้า ฟ้า

กินข้าวกับท้องฟ้า ทำให้หายเศร้า
กินข้าวกับท้องฟ้า ทำให้เราถูกกอด
กอดจากโลกทั้งใบ
กอดจากข้าวในจาน

In this food
I clearly see the presence of the entire universe
Supporting my existence

In the sky
I clearly see the presence of the entire universe
Supporting my existence

เพียงไม่นาน ไม่นาน
ท้องฟ้าเปลี่ยนสี เป็นสีเทา

คำของหลวงปู่ขึ้นมาในหัว

เราอาจะถามว่า ท้องฟ้าที่สวยงามจ้า เธออยู่ไหน เธอได้จากฉันไปแล้วหรือ?

ท้องฟ้าอาจจะกำลังตอบว่า ฉันไม่ได้หายไปที่ไหนเลย เมื่อเเดดลาลับ สีฟ้าของฉันก็หม่นลง แต่ฉันก็ยังอยู่ตรงนั้น ถ้าเธอเงยหน้ามองฉัน เธอก็จะเห็น

ท้องฟ้าจ้า เธอคงไปปรากฎที่อื่น และเราต้องได้พบกันอีกแน่นอน

1 comment:

Anonymous said...

ท้องฟ้ากอดโลกทั้งใบ
แล้วอะไรกอดท้องฟ้าล่ะ
...
..
.


ติ๊ก ต่อก
ติ๊ก ต่อก

.
.
.